پرورش قارچ در منزل

پرورش قارچ در منزل

فصل کاشت:
بهترین موقع برای پرورش قارچ در خانه بین ماههای مهر تا آذر است ولی چنانچه امکانات تهویه هوا و متعادل نمودن درجه حرارت محیط محل پرورش وجود داشته باشد می توان قارچ را در ماههای دیگر سال تعمیم داد.
بطور کلی طرز پرورش قارچ مخصوص به خود آنست و می توان آنرا در محیط تاریک پرورش داد و بجز نور مستقیم آفتاب، هر مقدار نور را تحمل می کند. در هر صورت در محل پرورش قارچ علاوه بر آنکه، بایستی تهویه هوا به خوبی انجام گیرد، درجه هوای محیط پرورش نیز باید بین 15 - 10 درجه نگهداری شود. علاوه بر این محل پرورش بایستی کاملا تمیز، قابل شستشو و فاقد درز یا محلی برای پرورش باکتریها، حشرات و قارچهای مضر باشد.
اطاق پرورش قارچ:
عرض اطاق پرورش بایستی بحدی باشد که بتوان از راهروهایی که برای آن تعبیه می گردد، براحتی عبور نمود( حدود 70 سانتی متر) عرض طبقات پرورش قارچ را نیز حداکثر 180 سانتی متر در نظر می گیرند تا بتوان از دو طرف به وسط بستر قارچ دسترسی پیدا نمود و چنانچه طبقات پرورش قارچ در کنار دیوار باشد عرض آنرا حداکثر 90 سانتی متر قرار می دهند. همچنین می توان قارچ را در جعبه های چوبی در اندازه 60 در 90 سانتی متر و عمق 20 تا 25 سانتی متر پرورش داد. به منظور صرفه جویی در هزینه اولیه می توان، هر طبقه را با تخته های سه سانتی متری به عرض 90 تا 180 سانتی متر پوشانده و کود را مستقیما کف هر طبقه ریخته و قارچ را در آن کاشت و به این طرتیب احتیاجی به جعبه های چوبی نخواهد بود. طبقه بندی ها معمولا در طول اطاق پرورش انجام می گردد. روی سطح زمین نبایستی طبقه ای مستقر نمود، حداقل فاصله بین طبقه اول تا کف زمین 15 سانتی متر و فاصله هر طبقه از هم 60 سانتی متر می باشد.
بطور معمول برای پرورش قارچ در خانه فقط سه طبقه در نظر می گیرند و چنانچه اطاق به حد کافی وسیع باشد یک ردیف در طول اطاق در مجاور دیوار و یک طبقه (دو طرفه) در وسط و یک طبقه در طرف دیگر اطاق قرار می دهند بطوریکه دو راهرو به عرض 70 سانتی متر در دو طرف طبقه وسط، 180 سانتی متر باشد. 

آشنایی با اصول پرورش قارچ دکمه ای

آشنایی با اصول پرورش قارچ دکمه ای

هر واحد پرورش قارچ دکمه ای صرف نظر از مقیاس تولید چنانچه کمپوست مورد نیاز را خود تهیه نماید در کل دارای سه بخش تولید شامل بخش فرآوری کمپوست ـ بخش فرآوری خاک پوششی و بخش تولید قارچ می باشند که در عمل از امکانات فراهم شده در فرآوری کمپوست به منظور فرآوری خاک پوششی نیز می توان بهره برده و در واقع بخش فرآوری خاک پوششی فرعی و در اصل هر واحد پرورش قارچ دکمه ای که خود اقدام به تهیه کمپوست می نماید از دو بخش اصلی فراوری کمپوست و تولید قارچ تشکیل می گردد. عملیات فرآوری کمپوست را می توان در پیست های کمپوست سازی و سپس پاستوریزاسیون آن را در سالن های تولید و یا سالن خاصی که بدین منظور احداث گردیده انجام داد. با اجرای برنامه زمانبندی و استفاده از تکنیک های جدید در فرآوری کمپوست می توان ترتیبی اتخاذ نمود تا بطور متوالی سالن های تولید حداکثر در مدت زمانی 2 ماهه یک دوره کامل کاشت ـ داشت و برداشت را پشت سر بگذارند. با استفاده از این روش کشت و پرورش قارچ دکمه ای را که پیش از این در هر سال حدود 3 تا 4 دوره بیشتر اجراء نمی گردید به 5 تا 6 دوره افزایش داده و علاوه بر این با قفسه بندی نمودن سالن های تولید سطح زیر کشت هر سالن را حداقل به 2 برابر افزایش داده که تمام این عوامل در بالا بردن کارائی واحدهای تولیدی نقش بسزائی دارد. 

ارزش غذایی قارچ

ارزش غذایی قارچ

1- قارچها منابع خوبی از مواد معدنی ی  آهن، سلنیوم، پتاسیم، مس، کلسیم و فسفر میباشند. (به ویژه سلنیوم)
2-قارچها حاوی ویتامینهای B1,B2,B3,B7,B12 و ویتامین D و C میباشند. برخی از قارچها حاوی ویتامین A وE  نیز میباشند.
3-قارچها غنی از فیبر میباشند.
4-قارچها کم کالری (13 کیلو کالری در هر 100 گرم)، بدون چربی و فاقد سدیم و کلسترول میباشند.
5-قارچها غنی از پروتئین گیاهی و اسید نوکلئیک میباشند. 1تا 3 درصد قارچها را پروتئین تشکیل داده است. میزان پروتئین قارچها از سبزیجات و حبوبات بیشتر است. پروتئین قارچ 70 تا 90 درصد قابلیت هضم دارد و ارزش پروتئین قارچ بالاتر از سبزیجات و پایین تر از گوشت میباشد.
6-قارچها حاوی آنتی اکسیدان و پلی فنولها میباشند.
7-پتاسیم موجود در قارچها از موز نیز بیشتر است. پتاسیم در ریتم طبیعی قلب، تعادل مایعات بدن، کارکرد صحیح عضلات و اعصاب نقش مهمی دارد. 

قارچ های سمی

قارچ های سمی

بدیهی است ایجاد مسمومیت در اثر مصرف قارچ ها مانند سایر مواد غذایی در همه افراد حتمی نیست و پاره ای از مردم نسبت به این مواد دارای حساسیت بوده و عده ای مقاوم هستند.
عوارض مسمومیت یا حساسیت دراثر مصرف قارچ ها بسته به نوع آن ها و مقاومت مصرف کننده متفاوت است و ممکن است ظرف چند روز ظاهر شوند و عبارت اند از عوارض عصبی مانند اغما، خواب آلودگی، سرگیجه و تشنجات عضلانی، عوارض گوارشی مانند اسهال، یبوست، استفراغ و عطش. عوارض روحی مانند خشم، اضطراب، سستی، ضعف، بی حسی و خنده و عوارض قلبی و کلیوی و گاهی سقط جنین در زنان باردار. البته باید در نظر داشت قارچ های سمی فقط در طبیعت و بیشتر در جنگل ها و در بیخ و انتهای درختانی مثل زیتون، انجیر و گردو می رویند و یا در فضله گاو، مردارها و نزدیک لانه حیوانات سمی رشد کرده و بسیار هم سمی و خطرناک است و بیشتر به رنگ سیاه یا سرخ و سفید ظاهر می شود. ولی قارچ هایی که به صورت صنعتی به وسیله متخصصان این فن پرورش می یابند سمی نبوده و بیشتر به رنگ سفید متمایل به شیری می باشند و هرگز لزج و بدبو نیستند. برای شناسایی قارچ های سمی از خوراکی راه دقیق و مطمئن آزمایشگاه است. اما روش های دیگری نیز وجود دارد که زیاد دقیق نیستند. از جمله آن بخارات حاصل از جوشاندن قارچ سمی در آب جوش باعث سیاه شدن قاشق نقره ای می گردد.   
وجود زایده کیسه مانند در پایه قارچ ها معمولاً نشان سمی بودن آن هاست و دیگر آن که قارچ سمی باعث بریده بریده شدن شیر (اصطلاحاً دلمه شدن) می گردد.

تولید کمپوست

تولید کمپوست
هدف از تولید کمپوست، ایجاد یک محیط غذایی یکنواخت، حاوی خصوصیات لازم جهت رشد و نمو میسلیوم قارچ و عاری از هرگونه عوامل رقیب باکتریایی، ویروسی می‌باشد. میسلیوم قارچ در انواع مختلفی از مواد گیاهی و کودهای حیوانی، قادر به رشد و نمو می‌باشد که از ترکیب متناسب این گونه مواد با هم و گذراندن مراحل تجزیه و تخمیر، ترکیبی همگن بدست آمده که مملو از حشرات و موجودات ذره‌بینی می‌باشد. بسیاری از این موجودات بطور مستقیم با میسلیوم قارچ برای دستیابی به موادغذایی رقابت کرده و مانع رشد آن می‌شوند. با تولید کمپوست، بسیاری از مواد غذایی مطلوب عوامل رقیب به تدریج حذف شده اما مواد غذایی مورد نیاز میسلیوم قارچ در یک منطقه خاص جمع‌آوری شده و به مرور زمان، بستر کاشت، آماده پرورش قارچ می‌گردد. چنان که ذیلاً می‌بینید، فرآیند تولید کمپوست را می‌توان به دو مرحله تقسیم‌بندی نمود.
مرحله اول: اصطلاحاً آن را آماده‌سازی کمپوست در هوی آزاد نامیده و شامل مراحل اولیه از جمله مخلوط کردن و تجزیه اولیه مواد خام می‌باشد (فاز یک).
مرحله دوم: در محیط‌ سرپوشیده و ویژه‌ای که برای این منظور طراحی شده‌اند (اطاق یا تونل پاستوریزاسیون) انجام می‌شود. در این مرحله، کمپوست حاصل از مرحله اول؛ با بخار یا مواد ضدعفونی کننده دیگر، بطور کامل پاستوریزه شده و آماده انتقال به بسترهای کاشت می‌گردد (فاز دو).
فاز یک - کمپوست سازی